بررسی رابطه بین جنسیت و میزان بزهکاری

چکیده:
این مقاله با عنایت به ابعاد و بینش نظری های فمینستی، پیوند اجتماعی وفشار اجتماعی درصدد است با یک الگوی تلفیقی، تبیین مقایسه ای رفتارهای بزهکارانه نوجوانان دختر و پسر را با تاکید بر نظریه فشار عمومی آگنیو و تست تجربی آن در شهرهای بابل و نوشهر مدل نظری پژوهش را در حد امکان آزمون کند. این کار بایک پرسشنامه تست شده(پیش تست و نهایی) و دارای روایی قابل اعتماد در ابعاد مختلف متغیرهای مستقل و وابسته در تابستان 1386 در شهرهای فوق آزمون شده است. حجم نمونه مورد مطالعه 300 نفر از نوجوانان دختر و پسر هستند که به ازای هر شهر 150 نفر در نظر گرفته شده است. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها و مدل ارائه شده از نظر اندازه‌گیری و ساختار روابط میان متغیرها از نرم افزارهای آماریSPSS و LISREL و Stat Graphics Plus استفاده شده است. نتایج بدست‌آمده ناشی از مقایسه متغیرهای پیش‌بینی‌کننده در فرضیه‌های علی و مقایسه‌ای براساس روش تحلیل مسیر و تحلیل رگرسیونی و الگوی معادلات‌ساختاری و مقایسه میانگین‌های دو گروه مستقل پارامتری (t) آماری حاکی از این است‌که، اولاً بزهکاری به میزان قابل ملاحظه وجود دارد و معرف‌های بزهکاری به استناد الگوی لیزرل اعتبار لازم را دارند و ثانیاً میزان بزهکاری دختران و پسران اختلاف معنی‌داری دارد و ثالثا در بین متغیرهای هشت‌گانه مستقل که وارد معادله شده‌اند به ترتیب اثرگذاری کل بر متغیر وابسته عبارتند از: 1) مشکلات روابط همسایگی 2) مشکلات‌خانوادگی 3) عدم کنترل‌خانوادگی 4) تنش رفتاری 5) روابط منفی با بزرگ‌سالان 6) دل‌بستگی به دوستان بزهکار 7) تجربه وقایع منفی 8) آنومی و آشفتگی رفتاری.